مجموعهای از عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد نزدیکبینی موثر هستند.
سابقه خانوادگی مهمتربن عامل زمینهساز برای نزدیکبینی است، اما.انجام مرتب کارهای در فاصله نزدیک به چشم نیز احتمال بروز نزدیکبینی را افزایش میدهد.
نزدیک بینی معمولا از اوایل دهه دوم زندگی شروع شده و با رشد اندازه چشم در طی بلوغ افزایش مییابد و معمولا بعد از 18 سالگی متوقف میشود.
اگر قرنیه نسبت به اندازه چشم انحنای بیشتری داشته باشد یا اندازه چشم نسبت به انحنای قرنیه بیشتر از حد معمول باشد, نزدیک بینی ایجاد میگردد. درنتیجه نور واردشده به چشم بصورت دقیق بر روی شبکیه متمرکز نمیشود و وضوح تصاویر کاهش مییابد.
واژه نزدیک بینی بدین معناست که شما می توانید اشیای نزدیک را واضحتر از اشیای دور ببینید. البته اشیای نزدیک در فاصله متناسب با نمره چشم واضح دیده میشود. برای مثال فردی که نمره نزدیک بینی 2 دارد، اشیا را در فاصله 50 سانتیمتری از چشم واضح میبیند.
افرادی که نمره نزدیک بینی آنها کمتر از 3 است، این امتیاز را دارند که بدون عینک اشیای نزدیک را واضح میبینند. بسیاری از افراد نزدیکبین در هنگام مطالعه از عینک استفاده نمیکنند.
عینک با عدسیهای مقعر یا نمره منفی، لنزهای تماسی یا جراحی با اشعه لیزر ممکن است برای تصحیح نزدیک بینی به کار رود.
کالج اوپتومتریستهای آمریکا این توصیهها را برای کاهش یاپیشگیری از نزدیکبینی ارائه میکند:
- هنگام خواندن وضعیت مناسبی به خود بگیرید - مستقیم بنشینید و با نزدیک یا دورنگهداشتن بیش از حد کتاب به چشمانتان فشار نیاورید.
- ترتیبی دهید که همیشه هنگام مطالعه یا کار نور اتاق مناسب باشد.
- هنگام مطالعه یا کار با کامپیوتر یا هر فعالیتی که ممکن است به چشم فشارآورد، به طور منظم کار را قطع کنید و به چشمهایتان استراحت دهید.
- اگر متوجه شدیدکه موقع خواندن قوز میکنید یا در دیدن اشیای دور مشکل دارید به متخصص چشم یا اوپتومتریست مراجعه کنید.